امیلی و شارلوت به خانه برگشتند؛ هر چند اوضاع خانه با شبانه روزی فرق زیادی نداشت و دوباره سایه آن پدر خشن و فقر و کمبود محبت مادر، بر سرشان سنگینی می‌کرد. اما دوای همه دردهای‌شان تخیل بود؛ روزها در دشت و علفزارها دور هم می‌نشستند و در دنیای رویاها گم می‌شدن.

در می سال 1846 خواهران برونته با هزینه خودشان یک کتاب شعر را منتشر کردند. در این کتاب برای اولین بار از اسم مستعار کارر Currer  برای شارلوت، الیس Ellis  برای امیلی و اکتون Acton  برای آن استفاده کردند. آنها به انتشار رمان ادامه دادند که با سطح های مختلفی از موفقیت همراه بود.

 امیلی قبل از اتمام دومین رمانش و در سال ۱۸۴۸ در ۳۰ سالگی بعلت بیماری سل درگذشت، و آن در سال بعد بوسیلهٔ همان بیماری در ۲۹ سالگی درگذشت. شارلوت که بعد از مرگ برادرش در همان سال با پدر تنها شده بود، به نوشتن ادامه داد که قبلاً بدانها اشاره شد. او در سال ۱۸۵۴ به همسری معاون پدرش بنام آرتور نیکولز در آمد و یکسال بعد به دنبال بیماری در سن ۳۸ سالگی درگذشت.

نظرات شما عزیزان:

فائزه

ساعت14:45---18 شهريور 1394

[وب سایت]

مرسی از حضورت
لینکی ♥♥♥
پاسخ:مرسی فائزه جون

مینا

ساعت19:39---15 شهريور 1394

سلام دخترخاله جونم رمان ربکا رو خوندم ، تموم شد. اخرش خیلی خوب تموم شد. در واقع وسطاش و اخراش از اولاش قشنگتر و جالب تره. از صفحه ی 300 به بعد جالب تره. از مطالبت ممنون. عالین

مینا

ساعت19:38---15 شهريور 1394

سلام دخترخاله جونم رمان ربکا رو خوندم ، تموم شد. اخرش خیلی خوب تموم شد. در واقع وسطاش و اخراش از اولاش قشنگتر و جالب تره. از صفحه ی 300 به بعد جالب تره. از مطالبت ممنون. عالین

کیمیا

ساعت19:36---15 شهريور 1394

وااااای چقد غم انگیز و وحشتناکه!!!!

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: